Diagnoza ADHD u dorosłych i dzieci
ADHD to nie tylko nadpobudliwość – to także trudności z koncentracją, impulsywność, trudności organizacyjne, przeciążenie emocjonalne i mentalny chaos. Diagnoza pomaga zrozumieć siebie i znaleźć realne strategie wsparcia.
Proces diagnostyczny obejmuje:
- konsultację psychologiczną,
- wywiad funkcjonalny,
- narzędzia przesiewowe,
- omówienie wyników i wnioski.
Proces diagnostyczny
Po diagnozie proponuję również coaching lub psychoedukację – czyli pracę nad planowaniem, wyznaczaniem priorytetów, radzeniem sobie z trudnościami dnia codziennego. Pomagam też osobom po udarach, z afazją, chorobami neurologicznymi – w formie neurorehabilitacji poznawczej i emocjonalnej.
Etapy diagnozy ADHD
Diagnoza ADHD w Białymstoku przebiega przez różnorodne etapy, które umożliwiają dokładne zrozumienie problemu pacjenta. Proces rozpoczyna się od wywiadu z osobą zgłaszającą się po pomoc, podczas którego psycholog zbiera informacje na temat objawów, ich nasilenia oraz wpływu na życie codzienne. Następnie przeprowadza się ocenę symptomów, która może obejmować obserwację zachowania oraz rozmowy z bliskimi osobami. Istotnym elementem są również testy psychologiczne, pozwalające ocenić funkcjonowanie poznawcze i emocjonalne. Zrozumienie historii medycznej i psychologicznej jest kluczowe dla postawienia trafnej diagnozy oraz opracowania odpowiedniego planu terapeutycznego.
Narzędzia diagnostyczne w ADHD
W diagnozowaniu ADHD stosuje się różne techniki i instrumenty, które umożliwiają precyzyjną analizę symptomów oraz ich oddziaływania na życie pacjenta. Wśród nich znajdują się kwestionariusze, wywiady oraz obserwacje. Kwestionariusze są stosowane zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Jednak podejście do diagnozy różni się w zależności od wieku pacjenta. Rzetelne narzędzia diagnostyczne mają kluczowe znaczenie dla postawienia właściwej diagnozy oraz opracowania skutecznego planu terapeutycznego.
Rola psychologa w diagnozie ADHD u dorosłych
Psycholog odgrywa istotną rolę w procesie diagnozy ADHD u dorosłych, pomagając zrozumieć funkcjonowanie osoby, u której podejrzewa się zaburzenie. W diagnozie stosuje się różnorodne narzędzia, takie jak wywiady, kwestionariusze czy testy psychologiczne, które pozwalają ocenić uwagę, koncentrację, impulsywność oraz inne aspekty zachowania. Psycholog analizuje również funkcjonowanie w codziennym życiu – w pracy czy w relacjach z innymi – aby lepiej zobaczyć, jak objawy mogą wpływać na codzienne obowiązki i interakcje społeczne. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie pełnego obrazu trudności, z którymi zmaga się osoba diagnozowana.